خرید هاست و دامین برای راه اندازی سایت از اهمیت ویژه ای برخوردار است بنابراین در ادامه به ارائه برخی نکات در زمینه  ثبت دامین و هاست می پردازیم. برای راه اندازی سایت ابتدا باید یک دامنه ثبت کرده و پس از ثبت دامین خود به خرید سرویس هاست مورد نظر جهت بارگذاری اطلاعات وب سایت خود بر روی آن اقدام نمایید. دامنه ها بیانگر نام تجاری، نوع فعالیت و یا منطقه کاری شما است. نکته دیگری که لازم است به آن توجه شود اینست که با توجه به زبان برنامه نویسی وب سایت خود لازم است به خرید هاست لینوکس و یا خرید هاست ویندوز اقدام نمایید.

برای وب سایت هایی که دارای ترافیک بالا نیستند هاست نیاز آن ها را برآورده می سازد اما برای وب سایت های پربازدید ما دو انتخاب را پیش رو داریم: -  خرید سرور مجازی    -  خرید سرور اختصاصی

زمانی که شما اقدام به خرید سرور اختصاصی می کنید، تمامی منابع آن سرور در اختیار شماست و فقط شما از آن استفاده می نمایید اما با خرید سرور مجازی شما یک ماشین مجازی شده را بر روی سرور کنترل می کنید که ممکن هست تعداد زیادی محیط مجازی دیگر را نیز میزبانی کند. پس فقط شما نیستید که از سرور استفاده می نمایید. در سرور مجازی شما محدود به پلن هایی هستید که شرکت ارائه می نماید در صورتی که در سرور اختصاصی شما کنترل کامل را بر عهده دارید و می توانید از منابع و سی پی یو به تنهایی استفاده نمایید.

با توجه به توضیحاتی که داده شد قطعا سرور اختصاصی امکانات بیشتری نسبت به سرور مجازی در اختیار کاربر قرار می د هد اما شما باید توجه کنید که نیاز شما چیست ؟ اگر سرور مجازی پاسخگوی نیاز شما است لزومی ندارد برای خرید سرور اختصاصی هزینه کنید. چون قطعا قیمت سرور های اختصاصی نسبت به سرور های مجازی بیشتر است .

ایران وب سرور با پشتوانه نیروی کار متخصص مفتخر به عرضه هاست پرسرعت به اشخاص حقیقی و حقوقی می باشد.

از برخی جهات سرورهای ابری همانند سرورهای فیزیکی کار می کنند اما قابلیت هایی که ارائه می دهند می تواند بسیار متفاوت باشد. در سرویس های ابری کاربران به جای اینکه اقدام به خرید یا اجاره سرور های فیزیکی نمایند، فضای سرور های مجازی را اجاره می کنند. هزینه اینگونه سرویس ها نیز معمولا براساس ساعت و ظرفیتی که در هر لحظه به کاربران ارائه می شود پرداخت می گردد.

سرورهای ابری

به صورت سنتی دو گزینه برای میزبانی وجود دارد: میزبانی اشتراکی و میزبانی اختصاصی.

میزبانی اشتراکی گزینه ی ارزانتری می باشد، زیرا در این نوع سرویس، سرورها بین کاربران به اشتراک گذاشته می شوند. وب سایت یک کاربر در محلی ذخیره می شود که اطلاعات وب سایت یک کاربر دیگر وجود دارد. این نوع میزبانی چندین نقطه ضعف دارد که شامل عدم انتعطاف پذیری (عدم امکان تغییر سخت افزاری و منابع سرور اشتراکی) و عدم قابلیت پشتیبانی ترافیک بالا را می توان نام برد.

میزبانی اختصاصی نوع میزبانی پیشرفته تری به نسبت سرویس های اشتراکی می باشد، در این نوع سرویس ها کاربران می توانند کل سرور فیزیکی را خریداری نمایند. این بدان معنا است که کل سرور به آنها تخصیص داده می شود و هیچ کاربر دیگری در منابع آن سهمی ندارد. در برخی مواقع کاربران می توانند چندین سرور را به کار گیرند که همه ی آنها اختصاصی هستند. سرورهای اختصاصی اجازه کنترل کامل بر روی میزبانی را می دهند. مشکل این نوع سرویس این است که شما می بایست از قبل ظرفیت مورد نیاز خود را پیش بینی نمایید، تا بتوانید با منابع کافی و قدرت پردازش مناسب پاسخگوی ترافیک ورودی در سطح های مختلف باشید. اگر این مورد دست کم گرفته شود ممکن است منجربه کمبود منابع مورد نیاز در زمان های شلوغ می شود، که در مقابل آن هنگامیکه دست بالا گرفته شود یعنی هزینه ی فضایی را پرداخت نموده اید که هیچگاه از آن استفاده نمی کنید.

در میزبانی ابری کاربران بهترین دو دنیا (دو نوع میزبانی) را بدست می آورند. منابع می توانند به سمت بالا و یا پایین تغییر کنند، که باعث می شود اینگونه سرویس ها انعطاف پذیرتر باشند و بالطبع مقرون به صرفه تر نیز هستند. زمانیکه تقاضای بیشتری بر روی سرورها قرار می گیرد، ظرفیت آنها می تواند به صورت خودکار افزایش پیدا کند و پاسخگوی تقاضای افزایش یافته باشد. با این کار تنها هزینه ی منابع بیشتر برای زمانی پرداخت می شود که میزان تقاضا بالا بوده است و دیگر نیازی به پرداخت یک مبلغ ثابت و همیشگی برای منابع استفاده نشده وجود ندارد.

شما به همان اندازه که نیاز دارید دسترسی خواهید داشت، هر لحظه که به آن نیاز داشته باشید، و در نهایت تنها برای چیزی که مصرف کرده اید هزینه پرداخت می کنید.

برخلاف سرور های اختصاصی، سرورهای ابری می توانند تحت نرم افزارهای رابط مجازی سازی اجرا شوند. وظیفه این نرم افزارهای رابط، کنترل ظرفیت و مصرف منابع سیستم های عامل است تا در صورت نیاز منابع بیشتر به آنها اختصاص داده شود. در میزبانی ابری، سرورهای ابری متعددی وجود دارند که برای هر کاربر در دسترس می باشد. این امر اجازه می دهد تا منابع محاسباتی تنها به یک کاربر خاص اختصاص داده شود. هنگامیکه در ترافیک  وب سایت افزایش شدیدی رخ دهد، ظرفیت اضافه ای به صورت موقت در اختیار وب سایت قرار داده می شود و این ظرفیت اضافه تا زمانیکه وب سایت نیاز به آن داشته باشد در سرویس فعال خواهد بود، پس از کاهش ترافیک و پایان یافتن این نیاز به منابع و ظرفیت بیشتر، وضعیت سرویس به حالت عادی خود برگشته و کاربر تنها برای این ظرفیت مازاد و بازه زمانی استفاده شده هزینه پرداخت می نماید.

سرورهای ابری پایداری بیشتری به نسبت سرویس های سنتی ارائه می دهند. اگر یک سرور قطع شود، سرورهای دیگر جای آن را در شبکه می گیرند.

در ادامه به چند مزایای سرورهای ابری اشاره شده است:

• انعطاف پذیری و مقیاس پذیری؛ منابع بیشتر هنگامیکه به آنها نیاز داشته باشید قابل دسترس خواهد بود.
• مقرون به صرفه؛ وقتی که به آن نیاز داشته باشید در دسترس است، کاربران تنها برای زمانی هزینه پرداخت می کنند که از منابع استفاده می کنند.
• نصب و راه اندازی آسان؛ سرورهای ابری نیاز به نصب و راه اندازی خاص اولیه ندارند.
• قابل اعتماد بودن؛ به علت تعداد سرورهای در دسترس، اگر یک مشکلی در برخی سرورها پیش بیاید منابع به صورتی تغییر خواهند کرد که این قطعی ها بر روی کاربران تاثیری نگذارد.